Nieuwe Meulebeekse meerderheid zonder N-VA

N-VA als constructieve partner

Na de maandenlange impasse en onbestuurbaarheid heeft Minister Somers uiteindelijk beslist over de Meulebeekse politiek. Op vrijdag 23 oktober ontving het College van Burgemeester en Schepenen de brief van de minister. Op zaterdag 24 oktober contacteerde de burgemeester ons met de vraag of we openstonden voor een overleg omtrent de politieke situatie. Die zaterdagmiddag zijn we reeds in overleg gegaan op een van onze kant constructieve manier.

Alles moest liefst vlug, vlug, vlug gaan en liefst zonder al te veel poespas. Een samenwerking tussen CD&V, N-VA en Zorgsaam genoot duidelijk de voorkeur van de burgemeester. Zijn betrachting was om zo snel mogelijk de voormalige Vrij-leden te vervangen en het bestaande meerjarenplan goedgekeurd te krijgen.

Geen allen tegen één

Voor N-VA was het samenvoegen LVDB, N-VA en Zorgsaam geen optie. In zo’n project misten we duidelijke visie en beleidsruimte. Zo is het onmogelijk om voldoende impact op het beleid te hebben, wat toch de minste vereiste is om aan te sluiten bij de meerderheid. Tegelijk was en is het niet onze bedoeling om de voormalige Vrij-leden volledig in een slecht daglicht te plaatsen. Want op deze manier was het allen tegen de onafhankelijken en zouden deze als de schuldigen van de ganse situatie aangeduid worden. We hadden de breuk tussen de voormalige CD&V en Vrij reeds lang aangekondigd. Maar deze is er niet enkel gekomen door de Vrij-mensen maar zeker ook deels door de CD&V-mensen. Beiden hebben fouten gemaakt, waaruit ze hopelijk lessen getrokken hebben voor de toekomst.

Inhoud primeert

Dat alles vlug, vlug, vlug (na maandenlange stilstand) moest gaan was voor ons een déjà vu. Dan toch niets uit eerder gemaakte fouten geleerd? Wij hebben voldoende tijd gevraagd om ons voorstel binnen onze partij te bespreken en om beleidsmatige zaken te kunnen voorbereiden. Na overleg binnen onze partij hebben we twee voorstellen gedaan.

Enerzijds hebben we de vraag gesteld of een samenwerking met de voormalige Vrij-leden, LVDB en N-VA een optie was. Zo konden we de continuïteit de komende 4 jaar beter garanderen en extra stilstand vermijden.

Anderzijds deden we het voorstel om enkel met N-VA samen te werken met twee schepenen.

In beide gevallen hadden we ook gevraagd om de bevoegdheden te herbekijken bij het heraanstellen van een college. Wanneer hierover een akkoord was zouden we aan concrete punten werken (met een beperkte kost) die wij in het meerjarenplan opgenomen willen zien.

CD&V doet geen water bij de wijn

Donderdag 5 november kregen we, na een lange stilstand, de vraag om het beleidsmatige in detail te bespreken. In eerste instantie werd gevraagd welke bevoegdheden we zouden willen. Daar hebben we er een aantal opgenoemd die onze voorkeur genoot. Toen al vlug bleek dat we het moesten doen met de huidig toegekende bevoegdheden hebben we toch nog o.a. jeugd en mobiliteit/verkeer opgeëist.

Ons voorstel was om twee schepenambten in te vullen voor de rest van de ambtstermijn. Zo wilden we vermijden dat er één iemand van onze fractie schietschijf zou worden binnen het college en wilden we voldoende garantie om onze stempel op het beleid te kunnen drukken. Deze 2 x 4jaar lag blijkbaar heel gevoelig bij CD&V waarop we na aandringen nog voorgesteld hebben om eventueel 4jaar en 3jaar te aanvaarden maar dan enkel met herverdeling van bevoegdheden. Voor ons leek het maar logisch dat bij het aanstellen van een nieuw college de bevoegdheden herverdeeld worden. Maar dat was helemaal niet zo voor CD&V. In wie z’n belang?

De individuele belangen binnen CD&V primeren duidelijk boven het algemeen belang. Er kon geen akkoord gevonden worden om met N-VA samen te werken, wat nochtans op dat moment de voorkeur genoot. Er werd nog meermaals gevraagd of we wilden inbinden op onze eisen maar we zijn blijven volharden. Wij hebben het spel correct gespeeld en dan heeft CD&V maar voor de gemakkelijkste oplossing gekozen. Dit is alvast voor ieders individueel belang binnen CD&V de beste oplossing, met zelfs nog een driejarig schepenambt er bovenop.

En de Meulebekenaar ?

Nu nog de vraag of dit ook de beste keuze is voor de Meulebekenaar? Laat ons hopen van wel maar we vrezen.

Wij, als N-VA, zullen alvast kritisch en constructief verder werken in de oppositie in het belang van Meulebeke en iedere Meulebekenaar. Hopelijk laat de meerderheid dit toe. Het lijkt ons in ieder geval nodig met slechts één zetel op overschot.